Van dromen naar doen: onze eerste stappen richting Portugal
Het zaadje voor onze emigratie naar Portugal werd zo’n drie jaar geleden geplant. Het was niet één plotseling moment, maar een geleidelijk proces: eerst wat onschuldig fantaseren, dan zakt het weer weg, en op een ander moment komt het gesprek opnieuw op tafel. Zo groeide het idee langzaam. Tijdens onze eerste reis naar dit prachtige land werden we geraakt door de rust, de ruimte en de vriendelijke mensen. Portugal voelde direct goed: schoon, sociaal en ontspannen. In tegenstelling tot Nederland is het leven er minder gehaast en de huizenprijzen zijn – zeker vergeleken met hier – nog steeds redelijk.
Toch was het geen beslissing die we zomaar namen. Familie speelt natuurlijk een grote rol. Ga je echt zo ver weg bij alles en iedereen vandaan? En doen we wel het juiste voor de kinderen? Dat waren vragen die regelmatig door ons hoofd speelden. Tegelijkertijd wisten we ook: we bieden onze kinderen hiermee juist iets bijzonders. Het is bovendien geen Australië of Canada waar we naartoe emigreren; Portugal is met het vliegtuig goed bereikbaar, dus een vlucht naar familie in Nederland is zo gepland.
De praktische kant van emigreren bleek pittiger dan gedacht. Hoewel we in Nederland bijna alles geregeld hebben – van verzekeringen tot schoolzaken – moesten we uiteindelijk langer wachten dan verwacht. Onze oorspronkelijke sleuteloverdracht stond gepland voor medio mei, maar omdat de eerste kopers hun financiering niet rond kregen, is die verschoven naar eind juli. Inmiddels is alles rond en richten we ons volledig op onze nieuwe start.
We beginnen ons Portugese avontuur in onze eigen caravan, die we op een camping in de regio Tomar gaan neerzetten. Vanuit daar gaan we huizen bezichtigen. We hebben al een shortlist samengesteld, dus het zal hopelijk niet lang duren voordat we iets vinden waar we echt kunnen landen. Voor nu kiezen we bewust voor deze tijdelijke opzet: zo kunnen we de omgeving goed verkennen zonder overhaast te beslissen.
Wat ons tot nu toe het meest is tegengevallen? Toch wel de hoeveelheid regelwerk in Nederland. Je staat er niet bij stil hoeveel abonnementen, contracten en verplichtingen je in de loop der jaren opbouwt. Alles moet worden opgezegd, omgezet of op een andere manier geregeld. Het voelt soms alsof je aan honderd touwtjes tegelijk moet trekken. Ook de administratie rondom uitschrijving, het stopzetten van zorgverzekeringen, energieleveranciers, kinderopvangtoeslag en andere zaken bleek een intensief traject. Je komt er pas achter hoe verstrengeld je bent in het systeem als je er echt uitstapt.
Maar wat daar tegenover staat is de hartelijkheid van de Portugezen. Hoewel we er nog niet wonen, hebben we het land al vaker bezocht, ook voor langere periodes. En iedere keer valt op hoe warm, gastvrij en behulpzaam de mensen zijn. Dat geeft vertrouwen. Je voelt je welkom, ook als je de taal nog niet goed spreekt. De bereidheid om mee te denken en te helpen, zelfs als je elkaar amper verstaat, is enorm.
Onze kinderen reageren gelukkig ook positief. De oudste heeft er veel zin in en denkt al volop mee. De jongste is daar nog te klein voor, maar we merken dat hij zich aanpast zolang wij dat ook doen. Onze omgeving is vooral enthousiast en bemoedigend. Veel mensen zeggen: “Wat stoer, dat zouden wij ook wel willen, maar we durven het niet.” Natuurlijk vinden ouders en broers of zussen het moeilijk dat we vertrekken, maar ze zijn blij voor ons. En dat voelen we.
We proberen de kinderen zoveel mogelijk te betrekken bij alles: het uitzoeken van huizen, het bekijken van plaatjes van Portugal, het voorbereiden van spullen voor de reis. Dat helpt om het avontuur tastbaar te maken. Voor hen is het straks niet alleen een verhuizing, maar ook een ontdekkingstocht naar een nieuwe manier van leven.
Ons uiteindelijke doel? Een fijne plek in de natuur, maar wél met de nodige voorzieningen in de buurt. We willen er iets opbouwen: een minicamping, wat verhuur, misschien een kleinschalig project. Maar vooral willen we genieten van de ruimte, de rust, het buitenleven. Weg van de drukte. Leven op een rustiger tempo, dichter bij de natuur. Een plek waar we kunnen ademen, waar we zelfvoorzienender kunnen leven en waar onze kinderen vrij kunnen opgroeien met ruimte om zich heen.
Dat betekent overigens niet dat we alles loslaten. We blijven verbonden met Nederland, met familie, met vrienden. We willen juist een brug slaan tussen beide werelden. En dankzij digitale middelen blijft dat gelukkig makkelijker dan ooit. Voor ons is Portugal niet alleen een eindbestemming, maar een basis voor een andere manier van leven. Eentje die beter past bij hoe we ons willen voelen.
Voor wie zelf overweegt om te emigreren naar Portugal hebben we twee eenvoudige tips: ga er een paar keer heen, op verschillende momenten in het jaar. Proef hoe het voelt. Ga vooral ook eens buiten het hoogseizoen. En neem de tijd om echt te ontdekken of het bij je past. Een huis kopen of verhuizen klinkt misschien simpel, maar het is de context – het ritme, de cultuur, de seizoenen – die bepaalt of het echt jouw plek is.
Daarnaast: praat erover. Met elkaar, met anderen die het gedaan hebben, met mensen die twijfelen. Er zit veel waarde in het uitwisselen van ervaringen, zeker in een proces dat soms voelt als een sprong in het diepe. Juist die gesprekken geven nieuwe inzichten en bevestigen soms dat je op de goede weg zit.
Of het de juiste beslissing is? Dat weten we natuurlijk nog niet helemaal. Maar we gaan er wel van uit. Want alles in ons zegt: dit klopt. En soms is dat precies genoeg om de sprong te wagen. Wat de uitkomst ook wordt – we doen dit bewust, met volle overtuiging en met een open blik richting alles wat komt.
🔗 Bekijk ook onze algemene blogpagina voor meer artikelen over wonen, leven en reizen in Portugal.